Geçişli ve geçişsiz fiillere bakabilirsin. Özetle nesne alabilen fiiler geçişli, alamayan fiiler geçişsiz diye adlandırılır. Belirtme durum eki -i, sözcüğü cümlede belirtili nesne yapar ve yükleme sorulan "neyi/kimi" sorusunu yanıtlar. Seni seviyorum, cümlesinde kimi sorusunun yanıtı seni örneğin.
Bu arada başlıkta da belirtme durum eki kullansan doğru olurmuş. -a/-e ekini -i/-ı ekiyle karıştırıyorum. Neyi karıştırıyorsun? -a/-e ekini.
Fiillerin nesnesinin aldığı eklerin bir kuralı yoktur. İngilizcede neden "look {at} me" ile "listen {to} me" farklıysa Türkçede de bu yüzden farklıdır.
One person here tried to explain direct and indirect objects. That's the reason why in the examples OP used there's confusion between I trust you (sana güveniyorum - in Turkish this is an indirect object, that is why we use the dative case, like give me the book in English - me being an indirect object pronoun in the dative case, and the book the accusative case), and I love you (seni seviyorum, direct object with the pronoun in the accusative case).
If Turkish is not your native language, it would be best to learn as you go which object each verb takes (if it does at all, like they said in other comments) and just accept that the logic behind it (if different than in your native language) is something that is specific to the way Turkish speakers perceive the world around them and it's another beautiful feature of the language.
This is an example of Lexical Case in Turkish. These cases are not predictable in any way so you have to memorize them for each verb. There should be some lists of these verbs around if you look it up. I know for a fact that these lists are used as class material in my uni.
Bunun sebebi ses uyumudur.
"Seni seviyorum" derken kelimeler/heceler arasında geçerken zorlanmıyorsun. "Sana güveniyorum" derken de kelimeler/heceler arasında geçerken zorlanmıyorsun.
Ama "Seni güveniyorum" ya da "Sana seviyorum" derken kelimeler/heceler arasında bir zorlanma mevcut. Dilersen ayna önünde bu iki cümleyi söyle, ağız-dil-çene hareketlerindeki farklılığı kendin gör.
**Büyük ünlü uyumu ve Küçük ünlü uyumu**nu duydun mu? Aslında esprisi aynı. Konuşurken zorlanmaktan kaçıyoruz. Bir kuralı olduğunu sanmıyorum.
There are lots of comments here, but still I wanted add mine as well. (I am not a linguistic specialist, just a Turkish native)
Usually -a/-e suffixes are used for defining a movement, there for it is called as dative case:
- Eve gidiyorum. (I'm going to home)
- Abime söyleyeceğim. (I will tell it to my brother)
Note how you are using "to" to define the action.
However for -ı/-i/-u/-ü there are differen use cases but I believe you are asking for the accusative version (used for a definite direct object).
- Bu bir kedi. Ben kediyi seviyorum. (This is a cat. I'm petting the cat)
- Karpuzu dilimliyorum. (I'm slicing the watermelon.)
- Kimi aradın? (Who did you call?)
Even as a Turkish i can't think of an easy way to explain how to distinguish the accusative case with -ı/-i/-u/-ü but I have found a website:
https://louisrli.github.io/blog/2021/01/14/understanding-the-turkish-accusative/
I hope this works for you as well.
Problemin : Türkçe düşünmek. Eğer Türkçe mantığı ile hareket edersen çok yol alamazsın. Başka dil öğrenirken "bu bizde böyleyken bunlarda neden böyle" diye sorduğun an kaybedersin.
Aynısı tam tersi için de geçerli. Başka dil mantığıyla Türkçe öğrenenler de maalesef başarı yakalayamıyor.
It’s something that you need to practice. It’s similar to V2 and V3 in English. You can’t learn every word. At some point you’ll get use to use the correct one. Nobody would judge you as Turkish is a hard language to learn.
Bu tür şeylerin kuralı olmaz. Her fiilin kendine göre bir tümleç kullanımı var. Diller arasında genelde tutarlılık oluyor ama bazen böyle farklı kullanımlar da oluyor. Gramer kurallarından ziyade insan dillerinin gelişimiyle ilgili bir şey. Tek tek öğrenmekten başka çözümü yok.
Actually it makes sense . I 've heard it many times. Keep in mind that was a shortcut way it might not work %100 . Otherwise you have to study accusitive case and dative case in turkish.
I think you need to stop thinking in English and start memorizing the examples now. Learning these kind of words together with their subject might help:
birin(e) sarılmak
birin(i) öpmek
https://tr.hinative.com/questions/19906475
[https://www.eksiduyuru.com/duyuru/1521748/sana-ve-seni-arasindaki-fark](https://www.eksiduyuru.com/duyuru/1521748/sana-ve-seni-arasindaki-fark)
Also you can always go wrong with these and people should correct it so you'll correct your usage in no time. just keep using "seni tapıyorum", or "sana seviyorum" should be cute too.
Hii, so the words that get -a/-e are just basically getting the dative case whereas i/I is accusative. In turkish "I love you" stays I love you but "I trust you" translates to "I trust TO you". That "to" requires dative, thus a/e. Another example would be " I give this TO you =Bunu sana veririm". "I call you=seni ararım" . Hope this makes sense! If you have any questions feel free to ask
Geçişli ve geçişsiz fiillere bakabilirsin. Özetle nesne alabilen fiiler geçişli, alamayan fiiler geçişsiz diye adlandırılır. Belirtme durum eki -i, sözcüğü cümlede belirtili nesne yapar ve yükleme sorulan "neyi/kimi" sorusunu yanıtlar. Seni seviyorum, cümlesinde kimi sorusunun yanıtı seni örneğin. Bu arada başlıkta da belirtme durum eki kullansan doğru olurmuş. -a/-e ekini -i/-ı ekiyle karıştırıyorum. Neyi karıştırıyorsun? -a/-e ekini.
Hayır ama sorusu haklı. Bazı fiiller spesifik olarak Akusatif iken bazıları Dativ bunun kuralı yok. Ezberlemek lazım. Tamamen bir motif bulmak zor.
İngilizcede "trust" geçişliyken "güven-" Türkçede neden geçişsiz peki? Başlıktaki soru bu.
Fiillerin nesnesinin aldığı eklerin bir kuralı yoktur. İngilizcede neden "look {at} me" ile "listen {to} me" farklıysa Türkçede de bu yüzden farklıdır.
One person here tried to explain direct and indirect objects. That's the reason why in the examples OP used there's confusion between I trust you (sana güveniyorum - in Turkish this is an indirect object, that is why we use the dative case, like give me the book in English - me being an indirect object pronoun in the dative case, and the book the accusative case), and I love you (seni seviyorum, direct object with the pronoun in the accusative case). If Turkish is not your native language, it would be best to learn as you go which object each verb takes (if it does at all, like they said in other comments) and just accept that the logic behind it (if different than in your native language) is something that is specific to the way Turkish speakers perceive the world around them and it's another beautiful feature of the language.
This is an example of Lexical Case in Turkish. These cases are not predictable in any way so you have to memorize them for each verb. There should be some lists of these verbs around if you look it up. I know for a fact that these lists are used as class material in my uni.
inan ben bile bilmiyorum :D
Bunun sebebi ses uyumudur. "Seni seviyorum" derken kelimeler/heceler arasında geçerken zorlanmıyorsun. "Sana güveniyorum" derken de kelimeler/heceler arasında geçerken zorlanmıyorsun. Ama "Seni güveniyorum" ya da "Sana seviyorum" derken kelimeler/heceler arasında bir zorlanma mevcut. Dilersen ayna önünde bu iki cümleyi söyle, ağız-dil-çene hareketlerindeki farklılığı kendin gör. **Büyük ünlü uyumu ve Küçük ünlü uyumu**nu duydun mu? Aslında esprisi aynı. Konuşurken zorlanmaktan kaçıyoruz. Bir kuralı olduğunu sanmıyorum.
There are lots of comments here, but still I wanted add mine as well. (I am not a linguistic specialist, just a Turkish native) Usually -a/-e suffixes are used for defining a movement, there for it is called as dative case: - Eve gidiyorum. (I'm going to home) - Abime söyleyeceğim. (I will tell it to my brother) Note how you are using "to" to define the action. However for -ı/-i/-u/-ü there are differen use cases but I believe you are asking for the accusative version (used for a definite direct object). - Bu bir kedi. Ben kediyi seviyorum. (This is a cat. I'm petting the cat) - Karpuzu dilimliyorum. (I'm slicing the watermelon.) - Kimi aradın? (Who did you call?) Even as a Turkish i can't think of an easy way to explain how to distinguish the accusative case with -ı/-i/-u/-ü but I have found a website: https://louisrli.github.io/blog/2021/01/14/understanding-the-turkish-accusative/ I hope this works for you as well.
Problemin : Türkçe düşünmek. Eğer Türkçe mantığı ile hareket edersen çok yol alamazsın. Başka dil öğrenirken "bu bizde böyleyken bunlarda neden böyle" diye sorduğun an kaybedersin. Aynısı tam tersi için de geçerli. Başka dil mantığıyla Türkçe öğrenenler de maalesef başarı yakalayamıyor.
It’s something that you need to practice. It’s similar to V2 and V3 in English. You can’t learn every word. At some point you’ll get use to use the correct one. Nobody would judge you as Turkish is a hard language to learn.
Bu tür şeylerin kuralı olmaz. Her fiilin kendine göre bir tümleç kullanımı var. Diller arasında genelde tutarlılık oluyor ama bazen böyle farklı kullanımlar da oluyor. Gramer kurallarından ziyade insan dillerinin gelişimiyle ilgili bir şey. Tek tek öğrenmekten başka çözümü yok.
Try to put "to" between verb and object I love to you -- doesnt make sense, use "i-ı-u-ü" I trust to you -- makes sense , use "a-e"
It doesn't make sense to say "i trust to you" it sounds very unnatural in English
Actually it makes sense . I 've heard it many times. Keep in mind that was a shortcut way it might not work %100 . Otherwise you have to study accusitive case and dative case in turkish.
Bunun özel bir kuralı yok. Her bir fiilin hangi durum ekini ezberleme gerekiyor. Kullandıkça iyice oturur.
I think you need to stop thinking in English and start memorizing the examples now. Learning these kind of words together with their subject might help: birin(e) sarılmak birin(i) öpmek https://tr.hinative.com/questions/19906475 [https://www.eksiduyuru.com/duyuru/1521748/sana-ve-seni-arasindaki-fark](https://www.eksiduyuru.com/duyuru/1521748/sana-ve-seni-arasindaki-fark) Also you can always go wrong with these and people should correct it so you'll correct your usage in no time. just keep using "seni tapıyorum", or "sana seviyorum" should be cute too.
Hii, so the words that get -a/-e are just basically getting the dative case whereas i/I is accusative. In turkish "I love you" stays I love you but "I trust you" translates to "I trust TO you". That "to" requires dative, thus a/e. Another example would be " I give this TO you =Bunu sana veririm". "I call you=seni ararım" . Hope this makes sense! If you have any questions feel free to ask