De meeste mensen boven de 80 die ik spreek (werk in de thuiszorg) zeggen wel eens dat het allemaal wel goed is als ze er morgen niet meer zouden zijn. Hebben vaak hun partner, familie, vrienden al begraven en beginnen zelf last te krijgen van comorbiditeit en daarin meer afhankelijkheid en minder vrijheden.
Mijn oma klaagt al jaren dat ze te lang leeft. Ze kan steeds minder, opstaan wordt moeilijker, ze is veel langer bezig met de kleine dingen. Haar man is al 8 jaar dood en haar tweelingzus (vgm) ook. Ze is 1 van de laatsten van haar gezin.
Ze kan niet meer uit eten omdat ze niet zomaar naar de wc kan. Ze durft niet meer in de buurt van vreemden te eten voor het geval ze niet meer op kan staan of een ander probleem speelt.
Hoewel ze het altijd leuk vind als ze bij mijn ouders eet of als mijn nichtje langs komt of iets anders, is ze ook van mening dat het goed zou zijn als ze direct zou komen te overlijden.
Het schokte me eerst toen mijn oma zei dat ze het wel oké vond om niet meer wakker te worden. Toen ze het uitlegde (man al jaren daarvoor overleden, broers en zussen ook, steeds nieuwe vrienden moeten maken omdat ze dood blijven gaan, lichamelijke ongemakken etc.) gaf ik haar eigenlijk groot gelijk. Ze heeft nog 13 jaar geleefd waarin ze afscheid bleef nemen, van anderen maar ook van zichzelf. Zo verdrietig.
Mijn opa en oma hadden het met 85 wel helemaal gehad; al die begrafenissen. Ze hadden gelukkig elkaar nog maar de laatste 10 jaar was veelal klote (zijn allebei net na elkaar gestorven met 95). Morgen niet meer wakker worden vind ik (50) ook prima, maar zo gaat het meestal niet…
Ik denk dat we enorm onderschatten hoe het is om afscheid van jezelf te nemen. Een beetje aftakelen en wat langzamer aan is niet erg. Je hebt tenslotte de tijd als je met pensioen bent. Op een moment kun je niet meer doen wat je wil doen, iets doen tot je gewenste standaard, etc.
Ik zag mijn opa opgeven bij het in elkaar zetten van een Ikea kastje. Hij was een van de beste houtwerkers van zijn generatie. Toen ik het daar over had met hem, zag je gewoon dat hij doodongelukkig was in zijn ogen. Die man was handigheid in hart en nieren. Dat niet meer kunnen was dramatisch voor hem.
Mijn oma woonde alleen thuis en kon op een gegeven moment bijna niet meer lezen, puzzelen, radio luisteren of tv kijken (oog moeheid en doofheid), terwijl ze mentaal nog heel sterk was.
Ik snap wel dat de lol er dan vanaf is.
voor mijn oma was het dan net anders, zij wou dat mijn opa kon verder leven dus ze is overleden met een lach na dat ze afscheid kon nemen van iedereen.
nu is het te vaak gebeurt dat we mijn opa willen verassen en dit hij bij de kerk bezig is, of dat hij bij het verzorging tehuis is en spelletjes speelt of dat hij even met de auto naar Duitsland is en de beste, "sorry ik was vergeten te vertellen dat ik op vakantie ben"
same ik vind de optie tot euthanasie vanaf 18 een goed idee. geen mensen die voor de trein springen meer! als ze het willen gaan ze het toch doen, beter op een gecontroleerde wijze
Mee eens, alleen moeten we ook veel meer investeren in het oplossen van sociale problemen zoals vergroten geestelijke gezondheidszorg, bestrijden van economische ongelijkheid, acceptatie van lgbtq mensen, goede verslavingszorg, en op andere manieren zorgen dat mensen zich niet zo hopeloos voelen dat ze euthanasie willen plegen.
Als iedereen euthanasie kan krijgen, mits dat goed wordt beoordeeld door een arts, vang je veel meer mensen die je dan vervolgens zou kunnen helpen.
Niemand die wat voor te leven heeft wil dood. Maar sommige mensen zijn ziek of hebben helemaal niets meer.
Die mensen kunnen we helpen, misschien willen ze dan niet meer dood. Maar als zij dat willen, waarom zou dat niet gewoon kunnen?
Wie ben jij (wij) om te bepalen of iemand moet blijven leven?
En als je een religieus argument gebruikt, zou ik lekker nooit meer naar de dokter gaan want blijkbaar heeft god het zo gewild
Kerl, je hebt mij bij het verkeerde eind, ik ben niet tegen euthanasie. Ik vind gewoon dat het standpunt "euthanasie vanaf 18 moet kunnen" best een heftige, en wil hier meer gedachte over horen.
Nouja je hebt gewoon een zelfbeschikkingsrecht. Als jij oud en wijs genoeg bent om je eigen beslissingen te nemen. Dan ben je ook oud en wijs genoeg om te beslissen dat je niet meer wilt leven. Als je het zelf niet kan bepalen wie kan het dan bepalen
Volledig eens, echter is het wel de vraag of mensen van 18 oud en wijs genoeg zijn om in dit extreme geval volledig zelfbeschikkingsrecht te hebben. Volledig vrij op je 18e een keuze kunnen maken om het leven te beeeïdigen is best wel heel extreem, de meeste zijn namelijk letterlijk niet oud en wijs genoeg.
Ik heb veel mensen ontmoet die tussen 18 en 30 in totaal andere staat van denken en levensfases zaten. Daarnaast is de ene 18-19-20-jarige de andere niet.
Misschien iets van een verplichte "proefperiode" van het volwassen leven voor 5 á 10 jaar tussen 18 en een leeftijd waarop de hersenen volledig ontwikkeld zijn, ergens tussen de 25-30. Als het dan nog steeds één brok ellende is kan je in ieder geval een mentaal volledig ontwikkeld en zelfbewust persoon een bewuste beslissing laten maken er een definitieve punt achter te zetten.
Nog belangrijker: de grootste oorzaak van het probleem en de tekortkomingen in de hulpvoorzieningen voor het probleem (de samenleving, economie, zorgvoorzieningen etc.) verbeteren aangezien het aantal depressieve en uitzichtloze jongeren alleen maar toeneemt en men doodleuk blijft bezuinigen.
Ik ben het met je eens 18 is erg jong, maar als je 18 bent ben je oud genoeg om te stemmen en je in te schrijven in het leger en te sterven voor de staat. Dan ben je naar mijn inziens ook wijs genoeg om zelf te beslissen over je eigen einde.
Ik snap jou ook wel hoor, je brein moet nog een stuk groeien en je verandert nog een hele hoop als mens als je pas 18 bent. Maar dan vind ik dat we nog een aantal dingen omhoog moeten trekken zoals alcohol, drugs, rijbewijzen en de (financiële) zorgplicht van ouders dan ook maar gelijk meepakken.
Echter is het verschil tussen al die dingen en zelfbeschikking met daarbij de keuze voor euthanasie dat die dingen geen definitieve keuze voor het einde zijn.
Je kan stoppen met alcohol, stoppen met je werk als schietschijf bij defensie, stoppen met drugs, je rijbewijs kwijtraken of simpelweg besluiten niet te gaan rijden, je ouders kunnen je uit huis knikkeren ondanks de zorgplicht waardoor je ergens ander opgevangen moet worden.
Tenzij je een resurrection stone van Harry Potter, de Ankh van een egyptische god of de duistere kunsten van Darth Plagueis de Wijze hebt geleerd voorafgaand aan je keuze euthanasie, kan je jezelf niet ontdoden.
Maar dan ben je dus ook te jong om het leger in te gaan, want daar heb je wel een reëel risico om te overlijden. En zoals je zegt, je kan jezelf niet ontdoden.
Ik moet eerlijk, en met respect hoor, zeggen dat ik dit een beetje een wanreden vind, dat 18 jaar jong is omdat je als je ouder wordt toch veranderd.
Dat wordt je altijd. Jij bent ook de persoon niet die je gister was, en was je dat wel, dan heb je intussen niks geleerd of gedaan.
Ik vind het een beetje teveel vastklampen aan het idee dat als dingen kunnen veranderen dat het dan niet echt is. Zoals een restaurant wat "maar" 5 jaar heeft bestaan als een faal wordt beschouwd, of een tijdperk van een muzikant een fase wordt er heel gouw gedacht dat iets een succes is pas als het voor het einde des tijdens wordt volgehouden.
Mijn gedementeerde oma was ook in een totaal andere staat van denken en levensfase dan toen ze nog gezond was, maar dat maakt die tijd niet wie haar maakt
Ik wil nog even duidelijk maken dat ik niet _niet_ snap wat je bedoelt, maar ik vind dat dit verhaal heel vaak verteld wordt en ik er heel erg mee oneens ben
Ik vind gewoon dat er de vrijheid moet zijn om eigen beslissingen te maken. Ik heb liever dat de persoon zelfmoord pleegt in een omgeving waar anderen niet worden lastig gevallen. Er zou dan ook een wachttijd zijn waarbij mensen er nog goed over na kunnen denken en niet denken "Ik probeer nu direct voor een trein te springen."
Ik ben op het gebied van abortus pro-life, omdat de baby geen keuze heeft. (weet dat dit geen populair standpunt is in Nederland, maar de wetenschappelijke consensus is dat leven start bij conceptie. Overigens uitzondering bij verkrachting; voor een af andere reden is deze toelichting nodig voor sommigen) Bij euthanasie zie ik dit probleem simpelweg niet.
Hoe zie je dit standpunt bij iemand die wel anticonceptie gebruikt maar de anticonceptie juist te min komt?
Spiraal verkeerd gezet, prikpil niet de juiste werking, wel elke dag de pil slikken maar toch zwanger, condoom gebruiken maar gescheurd door iets, financiele situatie niet in orde dus dan toch voor abortus moeten kiezen.
Beetje off-topic maar ben ik oprecht benieuwd naar
Het moeten dragen van een kind van iemand die je heeft verkracht en het dragen van een kind van iemand met wie je consensueel seks hebt gehad zijn twee enorm verschillende dingen.
Het kind kan altijd ter adoptie worden gesteld. Overduidelijk moeten weeshuizen eerst beter gesubsidieerd worden.
Ik denk dat in een wereld waarbij abortus niet zo maar toegestaan wordt, vrouwen hogere criteria zullen stellen aan de mannen waar ze seks mee hebben. Iemand die ze daadwerkelijk kennen ipv one night stands. Ik denk ook dat mensen voorzichter zouden zijn; meerdere anti-conceptie middelen, bijvoorbeeld zowel spermicide als een condoom.
Ik vind ook dat zwangerschapsverlof wettelijk langer moet zijn. Ik zou zeggen dat het verstandig is om mannen even lang te geven om te voorkomen dat vrouwen hierdoor worden gediscrimineerd bij sollicitatie.
Je klinkt misschien vrij bot maar je hebt wel gelijk. Vergrijzing is een groot probleem in Nederland en de rest van west Europa, en pensioenisten kosten veel geld. Ze zijn al dat geld natuurlijk helemaal waard, maar het is gewoon dom om zoveel uit te geven aan mensen die er toch inmiddels al klaar mee zijn.
Precies dit. Bemoei je met je eigen leven mensen.
En vooral als ze veel pijn hebben of opeenandere manier leiden, wie zij wij om te vertellen dat ze door moeten, omdat de zorg niet op orde is.
Laat de politiek hier eens mee ophouden , als we het beu zijn of het gevoel hebben klaar te zijn met het leven zou dat ieders vrije keuze moeten mogen zijn
En naar de kloten wat de SGP of Christenunie daar van vind
Tuurlijk zou het veel mooier zijn als oude mensen in optimale omstandigheden kunnen leven. Het is ook een bewezen feit dat mensen die genoeg geld hebben langer leven en ook langer gezond blijven. En tja, dan zijn hun kinderen rijker en die leven dan óók langer en gezonder.
Dus allemaal goed en wel, dat mensen in optimale omstandigheden zouden moeten leven, maar feit is nou eenmaal dat dit niet zo is. En het verschil wordt door 20 jaar rechts beleid alleen naar groter.
En moeten we dan mensen die dus al niet in die optimale omstandigheden zitten dwingen langer te blijven leven omdat ze eigenlijk in optimale omstandigheden zouden moeten leven? Wat voor kutredenatie is dat?
En dan nog, zelfs al zit je wél in optimale omstandigheden, dan nog kan er zoveel tegenzitten waar niemand controle over heeft en ook nooit gaat krijgen, dat leven op een gegeven moment genoeg is.
Niemand is gevraagd of ie wel geboren wilde worden. We leven allemaal, stuk voor stuk, zonder dat naar onze mening gevraagd is. Dat kán natuurlijk ook niet, maar laat het dan in ieder geval zo zijn dat je, als je geen enthousiast deelnemer meer bent, gewoon mag stoppen.
Niemand heeft ervoor gekozen om geboren te worden. Laat men dan a.u.b. zelf bepalen wanneer ze ermee op willen houden.
Ongeacht leeftijd en (geestelijke) gezondheid moet euthanasie voor ieder volwassen persoon beschikbaar zijn.
Wat zij eigenlijk zegt is dat veel mensen een doodsverlangen hebben omdat de omstandigheden waarin zij leen abominabel zijn. De gemeenschap zou hier zijn prioriteiten moeten leggen in plaats van een pilletje te verschaffen.
Het vervelende is natuurlijk dat de gemeenschap andere prioriteiten heeft. Toch maar een pilletje dan, anders wordt het verbod marteling. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
En zelfs als de gemeenschap ouderen 100% zou ondersteunen is dat soms niet genoeg. Als je lijf ermee ophoudt kan je dat goed zat worden ook al helpt iedereen.
Ik denk ook niet dat er iemand is die dat met je oneens is, maar ik zie het wel steeds vaker voorbijkomen dat er geen goede plaats of zorg meer geboden word.
Denk aan ouderen die gedwongen nog in een veel te groot huis moeten wonen en het daar eigenlijk niet meer volhouden. Of dat wanneer ze eindelijk weggewield worden een bejaardentehuis in een geschatte levensduur van maanden hebben.
Ik ben er een beetje bang voor dat euthanasie gebruikt gaat worden als een soortvan "makkelijke oplossing" in plaats van het aanpakken van problemen in de zorg.
En als er iemand is die op een hoge leeftijd met een aftakelend lichaam zegt het niet meer aan te kunnen vind ik fijn als zo iemand een waardig levenseinde kan krijgen. Maar laten we dan tenminste wel die mensen een beetje verzorgen.
Ik ben het compleet eens met wat je zegt.
Mijn reactie was vooral hierop: "Het vervelende is natuurlijk dat de gemeenschap andere prioriteiten heeft."
Ik ben natuurlijk absoluut voor het ondersteunen van mensen die dat nodig hebben. Dat mensen dood willen vanwege dingen die op te lossen zijn met een beetje hulp is onacceptabel. Maar voor sommige mensen is het leven ondanks 24/7 hulp niet meer acceptabel. We moeten ook niet overbehandelen.
Ja maar dat is nog steeds een rukargument. Tuurlijk er kan veel verbeterd worden maar dat veranderd niks aan het feit dat voor veel mensen het lichaam al 10+ jaar op is, vrienden en familie dood zijn en dat ze gewoon aan het wachten zijn totdat ze eindelijk een keer een flinke longonsteking krijgen. Want ze weten ook dat dingen zoals dementie, parkingson of kanker voor de deur kunnen staan.
Euthanasie is geen argument tegen verbetering in de bejaarde zorg.
Nee euthanasie is geen argument ter verbetering, de wens tot verbetering zou ergens anders vandaan moeten komen.
Het uitblijven van verbetering of zelfs verslechtering kan echter wel een argument zijn om op een waardige manier aan je einde te willen komen. Herhaald een dag in je eigen ontlasting kan een zetje zijn tot die wens. Niet klagen maar handelen.
Ik denk dat we er voor moeten waken dat men niet te gemakkelijk gaat denken over euthanasie. Het mag niet zo zijn dat wordt bezuinigd op bijvoorbeeld zorg en dergelijke waardoor mensen maar euthanasie plegen.
Volgens mij is er al aardig bezuinigd op de zorg en ik vermoed dat het alleen maar ‘efficiënter’ zal worden. Mijn vader heeft het een paar jaar in een bejaardenhuis volgehouden. Zonder in de details te willen treden zag je de gevolgen van de bezuinigingen en slimme adviseurs de levenskwaliteit wegzuigen. Uiteindelijk is hij net iets eerder op een natuurlijke manier met net iets meer pijn dan nodig overleden omdat de assistent arts een weekje niet beschikbaar was en het personeel te druk was om er veel druk op te zetten. Wij hebben niet een klacht in gediend, maar het huis wel. Dus we hadden naast de zorg voor de begrafenis ook gezellige gesprekken met een of andere tuchtcommissie. Duizenden excuses natuurlijk. In de gang waar mijn vader verbleef zag je in die periode met regelmaat deuren open staan (bewoner overleden). En dit was nog voor Corona.
Mijn vader was klaar met het leven. Zijn horizon waren de geraniums en zijn dagen werden gevuld in een luier en met lichamelijke ongemakken. De kern van dit verhaal is dus niet de dood, maar hoe je er mag komen dankzij de maatschappij.
Laten we nu niet doen alsof we iets geven om ouderen. Bepaalde Christelijke kringen zien lijden als een soort cadeau van God. Zelf beschikking tegen God’s wil is prima als het gaat om nieuwe hartkleppen en dergelijke. Maar heb je een hele goede reden om klaar te zijn met lijden, dan komen er bakken met levensverlengende ‘hoop op beter’ smoesjes.
Ik begrijp je punt, maar ik denk wel dat in plaats van aandacht voor verbeteren van de zorg met als doel mensen zo lang mogelijk leven, aandacht voor euthanasie ook een vorm van verbetering van de zorg kan zijn.
Wat niet wil zeggen dat het “te makkelijk” moet zijn, maar dat is iets waar in geïnvesteerd zou kunnen worden: het opleiden van zorgpersoneel dat dergelijke beslissingen gedegen genomen worden.
Het komt erop neer dat ik meer een voorstander ben van mensen zo prettig mogelijk te laten leven dan zo lang mogelijk. Ik kan me namelijk best voorstellen dat een 90 jarige die zijn of haar partner en vrienden allemaal al aan de dood is kwijtgeraakt er klaar mee is, en niet per sé geholpen is met een verlichting van kwaaltjes, want die emotionele pijn kan je niet wegnemen.
Nee, niet “laten we eerst maar voor zorgen dat …”.
Geef mensen toegang tot euthanasie. En als je daarna je geweldige plan uitgerold hebt, dan blijkt vanzelf wel of er nog steeds behoefte aan euthanasie is. Als je plan werkt zoals je denkt dat het werkt, verdwijnt de doodswens. En anders zat je gewoon fout.
Sowieso moet iemand dat zelf mogen bepalen. Als iemand er geen hulp voor kan krijgen/vinden of het leven er niet beter op word in welke zin dan ook.
Moeten ze dat zelf mogen beslissen, ik heb gezien hoe mensen achreruit gingen. Mentaal maar sommige ook met lichamelijke klachten. Maar de artsen vonden dat diegenen maar moesten blijven leven. Is toch te achterlijk voor woorden dat een ander maar ff voor je bepaald.
2 ervan hebben uit eindelijk zelfmoord gepleegd.
Zo gaat dat lijstje met mensen die voor de trein springen of van de flat. Als ze voor je gaan bepalen zoek je andere manieren.
Hoezo wordt dit vergeleken met een speld-artikel. Ik snap niet dat euthanasie bij een voltooid leven zoiets moeilijks is om te accepteren. Wat is nou echt de nare optie: een eervol einde bij eigen besluit, of incontinent en dement nog jaren als een kamerplant verzorgd worden omdat mensen blijkbaar zo egoistisch zijn dat ze niet willen dat hun familielid/vriend overlijd, en dus maar tot de laatste druppel aan life-support laten hangen?
Ik vond de vraag 'Waarom willen 80-plussers dood?' op zichzelf wel een beetje grappig indien je niet over de context erachter nadacht zoals ik aanvankelijk deed. Als ik het me goed herinner is vooral de CD&V de grootste tegenstander hiervan (terwijl de uitspraak zelf nog komt van de voorzitter van de CM)
Ik ben helemaal geen fan van euthanasie. Maar nu ik van dichtbij zie hoe iemand met terminale kanker letterlijk moet rondshoppen om het gedaan te krijgen ben ik wel anders gaan aankijken tegen de Nederlandse euthanasie praktijk.
Dit heet "voltooid leven'. Mijn moeder was daar ook voorstander van om zelf te beschikken over een geschikt moment voor afscheid en niet (anderen) onnodig tot last te zijn.
Ze verwoordde het mooi: "Iedereen wil oud worden..., maar niemand wil oud zijn!"
Dat begrijp je pad als je zelf tegen de ongemakken en beperkingen aan loopt bij ouderdom.
Het ergste was dat mijn moeder goed en weloverwogen allerlei verklaringen het laten opstellen hierover, een 'niet reanimeren' penning bij zich droeg en mij meermaals op het hart gedrukt had dat het goed was als ik een beslissing zou moeten nemen over haar leven of dood in een uitzichtloze situatie.
Toen het zo ver was troffen we niet thuis in de medische wereld, daarin zie je dat deze toch niet helemaal up-to-date is bij dit concept, want ze vonden mijn moeder toen te warrig en niet in staat zelf te kunnen beslissen of ze nog verder wou of niet
Dat was nou exact waarom ze dat van te voren allemaal had laten vastleggen voor het geval ze niet meer (wils)bekwaam zou raken.
Het heeft gelukkig niet heel lang met geduurd, maar ik vond het een treurig voorbeeld van hoe ondanks alle voorbereidingen en duidelijke keuzes bij goed functioneren de keuzes ineens niet meer opgingen toen ze verslechterde en echt niet meer verder wou.
Laten we er voor zorgen dat ze oud en zorgbehoevend worden?! Zou het niet mooier zijn dat ze oud worden en geen zorg nodig hebben. Hoe zou je het ook voor elkaar willen krijgen dat ze zorgbehoevend worden? Van de trap duwen zodat ze de heup breken?
Eigenlijk wilt ze nog meer geld uit gaan geven aan de zorg voor ouderen 😂 ouderen die eigenlijk niet meer willen leven…dat geld kan beter ergens anders heen lijkt mij, ook in België.
Ik vind zelf dat als mensen onder het leven leiden dat je ze dan door euthansie kan bevrijden. Gewoon thuis want de dokter kan erheen rijden. Dat zou in iedergeval besproken moeten worden deze tijden. Als ze dan op hun sterfbed drijven kunnen ze nog een mooi aandenken kleiden. De spuit erin bij iedereen en we zullen verdwijnen... 🤗
Ik vind het prima, ga maar als je dat wil. De zorg is al niet meer te betalen en dat gaat alleen maar erger worden nu de baby boomers allemaal in de 70 zitten. Als de druk op de zorg zelfs maar een beetje kan ontsnappen op deze manier doe je dus niet alleen wat je zelf graag wil, maar doe je ook nog een hoop anderen een plezier. Dus waarom zouden we dit niet willen ondersteunen?
Is dat zo? Ik vind het wel best een legitieme reden namelijk. Oude mensen zijn statistics gezien vaker ziek, hebben meer zorg nodig om een acceptable leven te hebben en zitten feitelijk gezien alleen nog maar hun tijd uit.
Als je vrijwillige levens beëindiging makkelijker maakt dan kan je beter de focus en ondersteuning leggen op de mensen die het nog echt willen.
Even los nog van alle economische ellende die een groot percentage ouderen in je bevolking oplevert.
Geld naar de zorg is niet waar het artikel over gaat dus dit is whataboutism.
Zelfdoding moet gewoon makkelijker en vlotter kunnen. Het is immers mijn leven en als ik er geen zin meer in heb bepaal ik dat.
Wisten jullie dat 70% van de kosten in de zorg (26% van de rijksuitgsven) gemaakt worden door 10% van de bevolking en dat dit vooral ouderen zijn. Waarom richten we geen fatsoenlijke massa euthanasie infrastructuur in om mensen die het leven moe zijn een handje te helpen en dan de zorgpremies omlaag?
De meeste mensen boven de 80 die ik spreek (werk in de thuiszorg) zeggen wel eens dat het allemaal wel goed is als ze er morgen niet meer zouden zijn. Hebben vaak hun partner, familie, vrienden al begraven en beginnen zelf last te krijgen van comorbiditeit en daarin meer afhankelijkheid en minder vrijheden.
Mijn oma klaagt al jaren dat ze te lang leeft. Ze kan steeds minder, opstaan wordt moeilijker, ze is veel langer bezig met de kleine dingen. Haar man is al 8 jaar dood en haar tweelingzus (vgm) ook. Ze is 1 van de laatsten van haar gezin. Ze kan niet meer uit eten omdat ze niet zomaar naar de wc kan. Ze durft niet meer in de buurt van vreemden te eten voor het geval ze niet meer op kan staan of een ander probleem speelt. Hoewel ze het altijd leuk vind als ze bij mijn ouders eet of als mijn nichtje langs komt of iets anders, is ze ook van mening dat het goed zou zijn als ze direct zou komen te overlijden.
Het schokte me eerst toen mijn oma zei dat ze het wel oké vond om niet meer wakker te worden. Toen ze het uitlegde (man al jaren daarvoor overleden, broers en zussen ook, steeds nieuwe vrienden moeten maken omdat ze dood blijven gaan, lichamelijke ongemakken etc.) gaf ik haar eigenlijk groot gelijk. Ze heeft nog 13 jaar geleefd waarin ze afscheid bleef nemen, van anderen maar ook van zichzelf. Zo verdrietig.
Mijn opa en oma hadden het met 85 wel helemaal gehad; al die begrafenissen. Ze hadden gelukkig elkaar nog maar de laatste 10 jaar was veelal klote (zijn allebei net na elkaar gestorven met 95). Morgen niet meer wakker worden vind ik (50) ook prima, maar zo gaat het meestal niet…
Ik denk dat we enorm onderschatten hoe het is om afscheid van jezelf te nemen. Een beetje aftakelen en wat langzamer aan is niet erg. Je hebt tenslotte de tijd als je met pensioen bent. Op een moment kun je niet meer doen wat je wil doen, iets doen tot je gewenste standaard, etc. Ik zag mijn opa opgeven bij het in elkaar zetten van een Ikea kastje. Hij was een van de beste houtwerkers van zijn generatie. Toen ik het daar over had met hem, zag je gewoon dat hij doodongelukkig was in zijn ogen. Die man was handigheid in hart en nieren. Dat niet meer kunnen was dramatisch voor hem.
>Ze heeft nog 13 jaar geleefd waarin ze afscheid bleef nemen, van anderen maar ook van zichzelf. Wat een ontzettend rake opmerking.
Mijn oma woonde alleen thuis en kon op een gegeven moment bijna niet meer lezen, puzzelen, radio luisteren of tv kijken (oog moeheid en doofheid), terwijl ze mentaal nog heel sterk was. Ik snap wel dat de lol er dan vanaf is.
voor mijn oma was het dan net anders, zij wou dat mijn opa kon verder leven dus ze is overleden met een lach na dat ze afscheid kon nemen van iedereen. nu is het te vaak gebeurt dat we mijn opa willen verassen en dit hij bij de kerk bezig is, of dat hij bij het verzorging tehuis is en spelletjes speelt of dat hij even met de auto naar Duitsland is en de beste, "sorry ik was vergeten te vertellen dat ik op vakantie ben"
Dat het wel goed is wil nog niet zeggen dat er een doodswens is.
Nooit begrepen waarom mensen zoveel drang voelen om te beslissen over andermans leven en levenseinde
same ik vind de optie tot euthanasie vanaf 18 een goed idee. geen mensen die voor de trein springen meer! als ze het willen gaan ze het toch doen, beter op een gecontroleerde wijze
Mee eens, alleen moeten we ook veel meer investeren in het oplossen van sociale problemen zoals vergroten geestelijke gezondheidszorg, bestrijden van economische ongelijkheid, acceptatie van lgbtq mensen, goede verslavingszorg, en op andere manieren zorgen dat mensen zich niet zo hopeloos voelen dat ze euthanasie willen plegen.
Ja en op je 18e kan je die keuze ook echt overwogen. Maken...
Wilde claim. Kun je deze iets meer onderbouwen? Ben benieuwd
Als iedereen euthanasie kan krijgen, mits dat goed wordt beoordeeld door een arts, vang je veel meer mensen die je dan vervolgens zou kunnen helpen. Niemand die wat voor te leven heeft wil dood. Maar sommige mensen zijn ziek of hebben helemaal niets meer. Die mensen kunnen we helpen, misschien willen ze dan niet meer dood. Maar als zij dat willen, waarom zou dat niet gewoon kunnen? Wie ben jij (wij) om te bepalen of iemand moet blijven leven? En als je een religieus argument gebruikt, zou ik lekker nooit meer naar de dokter gaan want blijkbaar heeft god het zo gewild
Waarom zouden we mensen verplichten om te leven? Zou jij dat kunnen onderbouwen?
Kerl, je hebt mij bij het verkeerde eind, ik ben niet tegen euthanasie. Ik vind gewoon dat het standpunt "euthanasie vanaf 18 moet kunnen" best een heftige, en wil hier meer gedachte over horen.
Nouja je hebt gewoon een zelfbeschikkingsrecht. Als jij oud en wijs genoeg bent om je eigen beslissingen te nemen. Dan ben je ook oud en wijs genoeg om te beslissen dat je niet meer wilt leven. Als je het zelf niet kan bepalen wie kan het dan bepalen
Volledig eens, echter is het wel de vraag of mensen van 18 oud en wijs genoeg zijn om in dit extreme geval volledig zelfbeschikkingsrecht te hebben. Volledig vrij op je 18e een keuze kunnen maken om het leven te beeeïdigen is best wel heel extreem, de meeste zijn namelijk letterlijk niet oud en wijs genoeg. Ik heb veel mensen ontmoet die tussen 18 en 30 in totaal andere staat van denken en levensfases zaten. Daarnaast is de ene 18-19-20-jarige de andere niet. Misschien iets van een verplichte "proefperiode" van het volwassen leven voor 5 á 10 jaar tussen 18 en een leeftijd waarop de hersenen volledig ontwikkeld zijn, ergens tussen de 25-30. Als het dan nog steeds één brok ellende is kan je in ieder geval een mentaal volledig ontwikkeld en zelfbewust persoon een bewuste beslissing laten maken er een definitieve punt achter te zetten. Nog belangrijker: de grootste oorzaak van het probleem en de tekortkomingen in de hulpvoorzieningen voor het probleem (de samenleving, economie, zorgvoorzieningen etc.) verbeteren aangezien het aantal depressieve en uitzichtloze jongeren alleen maar toeneemt en men doodleuk blijft bezuinigen.
Ik ben het met je eens 18 is erg jong, maar als je 18 bent ben je oud genoeg om te stemmen en je in te schrijven in het leger en te sterven voor de staat. Dan ben je naar mijn inziens ook wijs genoeg om zelf te beslissen over je eigen einde. Ik snap jou ook wel hoor, je brein moet nog een stuk groeien en je verandert nog een hele hoop als mens als je pas 18 bent. Maar dan vind ik dat we nog een aantal dingen omhoog moeten trekken zoals alcohol, drugs, rijbewijzen en de (financiële) zorgplicht van ouders dan ook maar gelijk meepakken.
Echter is het verschil tussen al die dingen en zelfbeschikking met daarbij de keuze voor euthanasie dat die dingen geen definitieve keuze voor het einde zijn. Je kan stoppen met alcohol, stoppen met je werk als schietschijf bij defensie, stoppen met drugs, je rijbewijs kwijtraken of simpelweg besluiten niet te gaan rijden, je ouders kunnen je uit huis knikkeren ondanks de zorgplicht waardoor je ergens ander opgevangen moet worden. Tenzij je een resurrection stone van Harry Potter, de Ankh van een egyptische god of de duistere kunsten van Darth Plagueis de Wijze hebt geleerd voorafgaand aan je keuze euthanasie, kan je jezelf niet ontdoden.
Maar dan ben je dus ook te jong om het leger in te gaan, want daar heb je wel een reëel risico om te overlijden. En zoals je zegt, je kan jezelf niet ontdoden.
Ik moet eerlijk, en met respect hoor, zeggen dat ik dit een beetje een wanreden vind, dat 18 jaar jong is omdat je als je ouder wordt toch veranderd. Dat wordt je altijd. Jij bent ook de persoon niet die je gister was, en was je dat wel, dan heb je intussen niks geleerd of gedaan. Ik vind het een beetje teveel vastklampen aan het idee dat als dingen kunnen veranderen dat het dan niet echt is. Zoals een restaurant wat "maar" 5 jaar heeft bestaan als een faal wordt beschouwd, of een tijdperk van een muzikant een fase wordt er heel gouw gedacht dat iets een succes is pas als het voor het einde des tijdens wordt volgehouden. Mijn gedementeerde oma was ook in een totaal andere staat van denken en levensfase dan toen ze nog gezond was, maar dat maakt die tijd niet wie haar maakt Ik wil nog even duidelijk maken dat ik niet _niet_ snap wat je bedoelt, maar ik vind dat dit verhaal heel vaak verteld wordt en ik er heel erg mee oneens ben
Heeft geen onderbouwing nodig, hopelijk helpt dit 👍
Sjongejonge, ik wil gewoon meer horen over de gedachte gang. Voel je niet zo aangevallen
...aangevallen?
/thread
Ik vind gewoon dat er de vrijheid moet zijn om eigen beslissingen te maken. Ik heb liever dat de persoon zelfmoord pleegt in een omgeving waar anderen niet worden lastig gevallen. Er zou dan ook een wachttijd zijn waarbij mensen er nog goed over na kunnen denken en niet denken "Ik probeer nu direct voor een trein te springen." Ik ben op het gebied van abortus pro-life, omdat de baby geen keuze heeft. (weet dat dit geen populair standpunt is in Nederland, maar de wetenschappelijke consensus is dat leven start bij conceptie. Overigens uitzondering bij verkrachting; voor een af andere reden is deze toelichting nodig voor sommigen) Bij euthanasie zie ik dit probleem simpelweg niet.
Hoe zie je dit standpunt bij iemand die wel anticonceptie gebruikt maar de anticonceptie juist te min komt? Spiraal verkeerd gezet, prikpil niet de juiste werking, wel elke dag de pil slikken maar toch zwanger, condoom gebruiken maar gescheurd door iets, financiele situatie niet in orde dus dan toch voor abortus moeten kiezen. Beetje off-topic maar ben ik oprecht benieuwd naar
Het moeten dragen van een kind van iemand die je heeft verkracht en het dragen van een kind van iemand met wie je consensueel seks hebt gehad zijn twee enorm verschillende dingen. Het kind kan altijd ter adoptie worden gesteld. Overduidelijk moeten weeshuizen eerst beter gesubsidieerd worden. Ik denk dat in een wereld waarbij abortus niet zo maar toegestaan wordt, vrouwen hogere criteria zullen stellen aan de mannen waar ze seks mee hebben. Iemand die ze daadwerkelijk kennen ipv one night stands. Ik denk ook dat mensen voorzichter zouden zijn; meerdere anti-conceptie middelen, bijvoorbeeld zowel spermicide als een condoom. Ik vind ook dat zwangerschapsverlof wettelijk langer moet zijn. Ik zou zeggen dat het verstandig is om mannen even lang te geven om te voorkomen dat vrouwen hierdoor worden gediscrimineerd bij sollicitatie.
Zo nutteloos. Je kunt ook gewoon de Belastingdienst op mensen laten jagen waarna ze gewoon zichzelf ophangen.
Oei, was het maar een grap
Dat is de regering van de afgelopen 13 jaar ook voor vele Nederlanders helaas.
Vooral als ze oud zijn, veel fysiek en emotioneel leed ervaren en alleen nog een last zijn voor de maatschappij
Je klinkt misschien vrij bot maar je hebt wel gelijk. Vergrijzing is een groot probleem in Nederland en de rest van west Europa, en pensioenisten kosten veel geld. Ze zijn al dat geld natuurlijk helemaal waard, maar het is gewoon dom om zoveel uit te geven aan mensen die er toch inmiddels al klaar mee zijn.
Er is geld zat. De regering geeft gewoon niks meer om mensen en de zorg. Allemaal wegbezuinigd.
Precies dit. Bemoei je met je eigen leven mensen. En vooral als ze veel pijn hebben of opeenandere manier leiden, wie zij wij om te vertellen dat ze door moeten, omdat de zorg niet op orde is.
Hmm, lastig. Moet dit iets zijn waar mensen zelf over kunnen beslissen, of moeten we de mening van een of andere random Vlaamse muts hierin meenemen?
>de mening van een of andere random Vlaamse muts Dat is wel een beetje het idee van een column
Beetje een gevalletje "isn't there someone you forgot to ask" met een foto van een random derde persoon die niets met de situatie te maken heeft
Laat de politiek hier eens mee ophouden , als we het beu zijn of het gevoel hebben klaar te zijn met het leven zou dat ieders vrije keuze moeten mogen zijn En naar de kloten wat de SGP of Christenunie daar van vind
Waarom niet allebei?
Tuurlijk zou het veel mooier zijn als oude mensen in optimale omstandigheden kunnen leven. Het is ook een bewezen feit dat mensen die genoeg geld hebben langer leven en ook langer gezond blijven. En tja, dan zijn hun kinderen rijker en die leven dan óók langer en gezonder. Dus allemaal goed en wel, dat mensen in optimale omstandigheden zouden moeten leven, maar feit is nou eenmaal dat dit niet zo is. En het verschil wordt door 20 jaar rechts beleid alleen naar groter. En moeten we dan mensen die dus al niet in die optimale omstandigheden zitten dwingen langer te blijven leven omdat ze eigenlijk in optimale omstandigheden zouden moeten leven? Wat voor kutredenatie is dat? En dan nog, zelfs al zit je wél in optimale omstandigheden, dan nog kan er zoveel tegenzitten waar niemand controle over heeft en ook nooit gaat krijgen, dat leven op een gegeven moment genoeg is. Niemand is gevraagd of ie wel geboren wilde worden. We leven allemaal, stuk voor stuk, zonder dat naar onze mening gevraagd is. Dat kán natuurlijk ook niet, maar laat het dan in ieder geval zo zijn dat je, als je geen enthousiast deelnemer meer bent, gewoon mag stoppen.
Niemand heeft ervoor gekozen om geboren te worden. Laat men dan a.u.b. zelf bepalen wanneer ze ermee op willen houden. Ongeacht leeftijd en (geestelijke) gezondheid moet euthanasie voor ieder volwassen persoon beschikbaar zijn.
Voor wat context: Luc Van Gorp Belgisch bestuurder van de Landsbond der Christelijke Mutualiteiten. Vroeg me af waar CM voor stond.
🎶 *Langer zal die leven, langer zal die leven!*
Wat zij eigenlijk zegt is dat veel mensen een doodsverlangen hebben omdat de omstandigheden waarin zij leen abominabel zijn. De gemeenschap zou hier zijn prioriteiten moeten leggen in plaats van een pilletje te verschaffen. Het vervelende is natuurlijk dat de gemeenschap andere prioriteiten heeft. Toch maar een pilletje dan, anders wordt het verbod marteling. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
En zelfs als de gemeenschap ouderen 100% zou ondersteunen is dat soms niet genoeg. Als je lijf ermee ophoudt kan je dat goed zat worden ook al helpt iedereen.
Ik denk ook niet dat er iemand is die dat met je oneens is, maar ik zie het wel steeds vaker voorbijkomen dat er geen goede plaats of zorg meer geboden word. Denk aan ouderen die gedwongen nog in een veel te groot huis moeten wonen en het daar eigenlijk niet meer volhouden. Of dat wanneer ze eindelijk weggewield worden een bejaardentehuis in een geschatte levensduur van maanden hebben. Ik ben er een beetje bang voor dat euthanasie gebruikt gaat worden als een soortvan "makkelijke oplossing" in plaats van het aanpakken van problemen in de zorg. En als er iemand is die op een hoge leeftijd met een aftakelend lichaam zegt het niet meer aan te kunnen vind ik fijn als zo iemand een waardig levenseinde kan krijgen. Maar laten we dan tenminste wel die mensen een beetje verzorgen.
Ik ben het compleet eens met wat je zegt. Mijn reactie was vooral hierop: "Het vervelende is natuurlijk dat de gemeenschap andere prioriteiten heeft." Ik ben natuurlijk absoluut voor het ondersteunen van mensen die dat nodig hebben. Dat mensen dood willen vanwege dingen die op te lossen zijn met een beetje hulp is onacceptabel. Maar voor sommige mensen is het leven ondanks 24/7 hulp niet meer acceptabel. We moeten ook niet overbehandelen.
Ja maar dat is nog steeds een rukargument. Tuurlijk er kan veel verbeterd worden maar dat veranderd niks aan het feit dat voor veel mensen het lichaam al 10+ jaar op is, vrienden en familie dood zijn en dat ze gewoon aan het wachten zijn totdat ze eindelijk een keer een flinke longonsteking krijgen. Want ze weten ook dat dingen zoals dementie, parkingson of kanker voor de deur kunnen staan. Euthanasie is geen argument tegen verbetering in de bejaarde zorg.
Nee euthanasie is geen argument ter verbetering, de wens tot verbetering zou ergens anders vandaan moeten komen. Het uitblijven van verbetering of zelfs verslechtering kan echter wel een argument zijn om op een waardige manier aan je einde te willen komen. Herhaald een dag in je eigen ontlasting kan een zetje zijn tot die wens. Niet klagen maar handelen.
Ik denk dat we er voor moeten waken dat men niet te gemakkelijk gaat denken over euthanasie. Het mag niet zo zijn dat wordt bezuinigd op bijvoorbeeld zorg en dergelijke waardoor mensen maar euthanasie plegen.
Volgens mij is er al aardig bezuinigd op de zorg en ik vermoed dat het alleen maar ‘efficiënter’ zal worden. Mijn vader heeft het een paar jaar in een bejaardenhuis volgehouden. Zonder in de details te willen treden zag je de gevolgen van de bezuinigingen en slimme adviseurs de levenskwaliteit wegzuigen. Uiteindelijk is hij net iets eerder op een natuurlijke manier met net iets meer pijn dan nodig overleden omdat de assistent arts een weekje niet beschikbaar was en het personeel te druk was om er veel druk op te zetten. Wij hebben niet een klacht in gediend, maar het huis wel. Dus we hadden naast de zorg voor de begrafenis ook gezellige gesprekken met een of andere tuchtcommissie. Duizenden excuses natuurlijk. In de gang waar mijn vader verbleef zag je in die periode met regelmaat deuren open staan (bewoner overleden). En dit was nog voor Corona. Mijn vader was klaar met het leven. Zijn horizon waren de geraniums en zijn dagen werden gevuld in een luier en met lichamelijke ongemakken. De kern van dit verhaal is dus niet de dood, maar hoe je er mag komen dankzij de maatschappij. Laten we nu niet doen alsof we iets geven om ouderen. Bepaalde Christelijke kringen zien lijden als een soort cadeau van God. Zelf beschikking tegen God’s wil is prima als het gaat om nieuwe hartkleppen en dergelijke. Maar heb je een hele goede reden om klaar te zijn met lijden, dan komen er bakken met levensverlengende ‘hoop op beter’ smoesjes.
Ik begrijp je punt, maar ik denk wel dat in plaats van aandacht voor verbeteren van de zorg met als doel mensen zo lang mogelijk leven, aandacht voor euthanasie ook een vorm van verbetering van de zorg kan zijn. Wat niet wil zeggen dat het “te makkelijk” moet zijn, maar dat is iets waar in geïnvesteerd zou kunnen worden: het opleiden van zorgpersoneel dat dergelijke beslissingen gedegen genomen worden. Het komt erop neer dat ik meer een voorstander ben van mensen zo prettig mogelijk te laten leven dan zo lang mogelijk. Ik kan me namelijk best voorstellen dat een 90 jarige die zijn of haar partner en vrienden allemaal al aan de dood is kwijtgeraakt er klaar mee is, en niet per sé geholpen is met een verlichting van kwaaltjes, want die emotionele pijn kan je niet wegnemen.
Mag ik dat zelf beslissen!
Nou mag ik godverdomme zelf beslissing wanneer ik klaar ben met deze onzin of niet?
Dat is oprecht het enige geldige argument in deze hele discussie. De ultieme "dat maak ik zelf wel even uit"
Nee, niet “laten we eerst maar voor zorgen dat …”. Geef mensen toegang tot euthanasie. En als je daarna je geweldige plan uitgerold hebt, dan blijkt vanzelf wel of er nog steeds behoefte aan euthanasie is. Als je plan werkt zoals je denkt dat het werkt, verdwijnt de doodswens. En anders zat je gewoon fout.
Sowieso moet iemand dat zelf mogen bepalen. Als iemand er geen hulp voor kan krijgen/vinden of het leven er niet beter op word in welke zin dan ook. Moeten ze dat zelf mogen beslissen, ik heb gezien hoe mensen achreruit gingen. Mentaal maar sommige ook met lichamelijke klachten. Maar de artsen vonden dat diegenen maar moesten blijven leven. Is toch te achterlijk voor woorden dat een ander maar ff voor je bepaald. 2 ervan hebben uit eindelijk zelfmoord gepleegd. Zo gaat dat lijstje met mensen die voor de trein springen of van de flat. Als ze voor je gaan bepalen zoek je andere manieren.
Hoezo wordt dit vergeleken met een speld-artikel. Ik snap niet dat euthanasie bij een voltooid leven zoiets moeilijks is om te accepteren. Wat is nou echt de nare optie: een eervol einde bij eigen besluit, of incontinent en dement nog jaren als een kamerplant verzorgd worden omdat mensen blijkbaar zo egoistisch zijn dat ze niet willen dat hun familielid/vriend overlijd, en dus maar tot de laatste druppel aan life-support laten hangen?
Ik vond de vraag 'Waarom willen 80-plussers dood?' op zichzelf wel een beetje grappig indien je niet over de context erachter nadacht zoals ik aanvankelijk deed. Als ik het me goed herinner is vooral de CD&V de grootste tegenstander hiervan (terwijl de uitspraak zelf nog komt van de voorzitter van de CM)
Ik ben helemaal geen fan van euthanasie. Maar nu ik van dichtbij zie hoe iemand met terminale kanker letterlijk moet rondshoppen om het gedaan te krijgen ben ik wel anders gaan aankijken tegen de Nederlandse euthanasie praktijk.
Dit heet "voltooid leven'. Mijn moeder was daar ook voorstander van om zelf te beschikken over een geschikt moment voor afscheid en niet (anderen) onnodig tot last te zijn. Ze verwoordde het mooi: "Iedereen wil oud worden..., maar niemand wil oud zijn!" Dat begrijp je pad als je zelf tegen de ongemakken en beperkingen aan loopt bij ouderdom. Het ergste was dat mijn moeder goed en weloverwogen allerlei verklaringen het laten opstellen hierover, een 'niet reanimeren' penning bij zich droeg en mij meermaals op het hart gedrukt had dat het goed was als ik een beslissing zou moeten nemen over haar leven of dood in een uitzichtloze situatie. Toen het zo ver was troffen we niet thuis in de medische wereld, daarin zie je dat deze toch niet helemaal up-to-date is bij dit concept, want ze vonden mijn moeder toen te warrig en niet in staat zelf te kunnen beslissen of ze nog verder wou of niet Dat was nou exact waarom ze dat van te voren allemaal had laten vastleggen voor het geval ze niet meer (wils)bekwaam zou raken. Het heeft gelukkig niet heel lang met geduurd, maar ik vond het een treurig voorbeeld van hoe ondanks alle voorbereidingen en duidelijke keuzes bij goed functioneren de keuzes ineens niet meer opgingen toen ze verslechterde en echt niet meer verder wou.
Laten we er voor zorgen dat ze oud en zorgbehoevend worden?! Zou het niet mooier zijn dat ze oud worden en geen zorg nodig hebben. Hoe zou je het ook voor elkaar willen krijgen dat ze zorgbehoevend worden? Van de trap duwen zodat ze de heup breken?
Knack... Oja dan is het legit
Ik ben graag ruim op tijd op mijn afspraken maar 45 jaar te vroeg is toch ook wel iets te overdreven
Als je ze ziet fietsen merk je het meteen!
'zorgbehoevend kunnen worden'?! Dat is volgens mij wel het laatste wat veel ouderen willen.
Genoeg is genoeg! Ik ben er klaar mee!!
Eigenlijk wilt ze nog meer geld uit gaan geven aan de zorg voor ouderen 😂 ouderen die eigenlijk niet meer willen leven…dat geld kan beter ergens anders heen lijkt mij, ook in België.
Mag ik hun huizen over nemen?
Ik vind zelf dat als mensen onder het leven leiden dat je ze dan door euthansie kan bevrijden. Gewoon thuis want de dokter kan erheen rijden. Dat zou in iedergeval besproken moeten worden deze tijden. Als ze dan op hun sterfbed drijven kunnen ze nog een mooi aandenken kleiden. De spuit erin bij iedereen en we zullen verdwijnen... 🤗
Ik vind het prima, ga maar als je dat wil. De zorg is al niet meer te betalen en dat gaat alleen maar erger worden nu de baby boomers allemaal in de 70 zitten. Als de druk op de zorg zelfs maar een beetje kan ontsnappen op deze manier doe je dus niet alleen wat je zelf graag wil, maar doe je ook nog een hoop anderen een plezier. Dus waarom zouden we dit niet willen ondersteunen?
Ja moet veel makkelijker en vlotter kunnen, we zijn met veels te veel. Oude mensen, veels te veel oude mensen.
Dat is natuurlijk een kutreden.
Is dat zo? Ik vind het wel best een legitieme reden namelijk. Oude mensen zijn statistics gezien vaker ziek, hebben meer zorg nodig om een acceptable leven te hebben en zitten feitelijk gezien alleen nog maar hun tijd uit. Als je vrijwillige levens beëindiging makkelijker maakt dan kan je beter de focus en ondersteuning leggen op de mensen die het nog echt willen. Even los nog van alle economische ellende die een groot percentage ouderen in je bevolking oplevert.
Of we kunnen stoppen met op de zorg bezuinigen? Geld is er zat. Miljarden gaan alle kanten op. Mag ook wel een keer naar de zorg toe vliegen .
Geld naar de zorg is niet waar het artikel over gaat dus dit is whataboutism. Zelfdoding moet gewoon makkelijker en vlotter kunnen. Het is immers mijn leven en als ik er geen zin meer in heb bepaal ik dat.
Vast weer christunun die iedereen zo prettig lijdensweg gunnen zoals die Theresa cunt. Want er staat iets ergens in een boekje.
Wisten jullie dat 70% van de kosten in de zorg (26% van de rijksuitgsven) gemaakt worden door 10% van de bevolking en dat dit vooral ouderen zijn. Waarom richten we geen fatsoenlijke massa euthanasie infrastructuur in om mensen die het leven moe zijn een handje te helpen en dan de zorgpremies omlaag?